Vanalles een beetje ....

Sinds ik met antileklinten rij, heb ik gelukkig geen omkijken meer naar de banden. Ook het probleem met de batterij blijkt te zijn opgelost : het lag dus wel degelijk aan de aarding. Bij het zoeken naar de oplossing van het probleem, stelde ik vast dat de koplampen hun aarding namen aan de alu plaat helemaal vooraan (waar ze op zijn bevestigd), dus daar moest die wel goed zijn. Ik heb dus nu een draadje gelegd vanaf deze alu plaat tot aan de remgreep op de stuurstang, en sindsdien heb ik geen problemen meer. Wel opmerkelijk dat het probleem van de aarding na zo'n lange tijd komt, het ging voordien altijd goed. Afijn, het lijkt nu opgelost en laten we hopen dat het zo blijft.
Ook kamp ik al een tijdje met "krakende" pedalen. Althans, ik vermoed dat het de pedalen zijn die kraken. Als ik kracht zet op de trappers (maw : als ik dus duw), hoor ik steeds een geluid dat ik het best kan omschrijven als geknars. Dat is alleen het geval bij mijn rechterpedaal, links is dat veel minder. Ik heb al vanalles geprobeerd : nieuwe SPD-schoenplaatjes gemonteerd, de pedalen wat ingeölied, zelfs al eens andere pedalen gestoken, maar ik raak er niet vanaf. Niet echt een groot probleem, maar wel irritant. Het gekke is dat de pedalen die ik eruit heb gehaald en op een andere fiets heb gezet, die op die fiets helemaal geen geluid meer maken. Vreemd ....
En ander "probleempje" is het piepen vooraan in de AW. Tijdens het trappen hoor ik een constant gepiep. Ik heb de derailleurwieltjes en de kettingeleiderol al eens gesmeerd, maar daar lag het dus niet aan. Ik vermoed dat het de ketting zelf is, die misschien droog is komen te staan. Ik heb inmiddels 2.300 km gereden met de nieuwe ketting, waarschijnlijk hoog tijd om die te gaan smeren. Dat zal iets voor morgen namiddag worden, dan moet ik niet werken. Overmorgen is er de Oliebollentocht en dan moet-ie tiptop in orde zijn ! Aanvankelijk was ik van plan om helemaal naar Didam te fietsen, maar in overleg met vrouwlief zullen we toch maar met de aanhangwagen gaan. Meer dan 330 km op één dag fietsen heb ik nog nooit gedaan en vrijdag moet ik een vroege shift werken, dus realistisch niet echt haalbaar. Ben wel eens benieuwd om die tocht mee te rijden, het zal voor mij de eerste keer zijn. Maar de herfsttocht begin deze maand hier in Ravels was ook leuk om te doen, ik twijfel er niet aan dat het overmorgen nog leukerder wordt !

Batterijperikelen 2

Omdat ik een vermoeden had dat de problemen met de claxon ook wel eens aan de batterij kon liggen, ben ik eens wat gaan neuzen op internet. Blijkt dus dat NiCD batterijen een "geheugen" hebben en dus altijd volledig ontladen moeten zijn vooraleer ze terug opgeladen mogen worden. Juist ja, dat heb ik dus nooit gedaan omdat dat praktisch niet haalbaar is. Nou had ik van het weekend nog een reservebatterij gekocht (zelfde merk en type), dus heb ik die gisteren eens uitgeprobeerd. Eerst heb ik die volledig opgeladen en vervolgens in de AW gemonteerd. Dan een testritje gemaakt en jawel : met beide lampjes vooraan op kon ik claxonneren ! Het lag dus toch aan de batterij !
Tot ik vanmorgen naar het werk reed : beide lampjes op want het was goed mistig, maar geen claxon. Hoe hard ik ook drukte op de knop : er kwam geen geluid uit. Ook met maar 1 lampje aan kwam er geen geluid uit. Dus toch niet de batterij .... Vreemd genoeg lukte het weer wél toen ik daarstraks terug naar huis reed : toen kon ik weer wel claxonneren, zowel mét als zonder lampjes aan ....
Mijn "oude" batterij had ik gisterenavond nadat-ie volledig was ontladen, weer volledig opgeladen (duurde iets van een 3u, dus dat is ook veels te kort) en dan het originele 5W halogeenlampje erop aangesloten. Dat bleef 3,5u licht geven, daarna zag je het minderen (volgens SIGMA gaat de batterij 4u mee). Ik snap er de ballen van !
Ik heb het gevoel dat er tussen de batterij en de claxon ergens vermogen verloren gaat, alleen zou ik niet weten waar. Eerst dacht ik dat een slechte aarding het probleem was, vandaar mijn extra kabeltje tussen de drukknop en een oogje in de trapbalk.
Nou ken ik niks van elektriciteit, maar ik dacht dat als je batterijen met een geheugen niet goed oplaadt (dus zonder ze eerst te ontladen), ze minder lang gingen meegaan. Maar kennelijk vermindert het prestatievermogen ook, of dat weer niet ? Pffft, ik snap er niks van. Ik heb net op het forum van de Gentse Liggers daar een vraag op gepost en ook een mailtje naar Velomobiel.nl gestuurd. Hopelijk weet iemand de oplossing van mijn probleem.

Batterijperikelen

Sinds ik de Perfect Moirées terug op mijn AW heb gelegd mét antileklint, ben ik gelukkig niet meer lek gereden. Veel verschil in rijgedrag voel ik niet, ik ben er zeker niet trager mee gaan rijden. Toch een hele geruststelling van je niet meer druk te hoeven maken over lekke banden, na een paar weken met niks anders dan lekke banden !
Afgelopen week viel het mij op dat als ik beide koplampen liet branden, de claxon het niet meer deed. Deed ik één lampje uit, dan weer wel. De batterij die ik gebruik is van SIGMASPORT en is 6V en 4ah. De lampjes zijn beiden 1W EVERLED's, dus die gebruiken niet veel. Nou had ik al een extra draadje gelegd tussen de drukknop op het stuur en de massa van de kuip, maar vanmorgen kon ik zelfs niet meer claxonneren met een volledig opgeladen batterij. Zelfs niet als de koplampen niet brandden. Ik vrees dat er dus ergens serieus wat stroomverlies moet zijn onderweg naar de claxon. Omdat ik gisteren ook al niet kon toeteren, dacht ik dat de batterij bijna leeg was en heb ik die aan het stopcontact gehangen, maar na minder dan 3u was die volledig terug opgeladen, dus was die verre van leeg. En vandaag dus helemaal geen claxon .... Niet goed dus.
Ik ga een dubbele draad leggen met daar een drukknopje tussen gemonteerd, zodat ik geen aansluiting met de massa kan omzeilen. Ik heb ook een 2e batterij gekocht, die ik alleen voor de claxon ga gebruiken (ze zijn erg licht, iets van een 400 grs). Ik ga vanmiddag even bij de elektrozaak langs voor een drukknopje en wat draad en dan ga ik aan de slag. Tegen de Oliebollentocht zou ik toch graag willen dat de AW weer tiptop in orde is.

Lekke band nr 6 + klapband

Tjongejonge, het houdt écht maar niet op ! Leg ik afgelopen vrijdagnamiddag nog een setje splinternieuwe Big Apples op mijn Alleweder, zondagvoormiddag als ik Johan C met zijn Mango wil begeleiden op zijn terugweg richting Zutendaal, is het alweer raak : na amper 1 km voel ik de AW naar rechts trekken en jawel hoor : alwéér lek ! Een vlijmscherp steentje zit nog in de band, ik haal er bijna mijn vinger mee open, zo scherp is het onding. Deze keer heeft Johan ook pech, want ook hij blijkt een lekke band te hebben. Hij reed al op een band die bijna op was, nu was het dus zover. Onder dezelfde brug waar afgelopen zaterdag de herfsttocht vertrok, stonden we nu allebei onze banden te vervangen. Johan heeft nog 1 plakkertje over en dat krijg ik om mijn binnenband te plakken. Nadat alles is vervangen, geplakt en opgepompt vertrekken we verder richting Dessel. Maar na 1 km heb ik weer prijs : dezelfde band opnieuw lek. Ik wens Johan veel geluk en neem afscheid, ik maak linksomkeer richting thuis. Onderweg dien ik m'n band nog 3 keer bij te pompen, maar ik raak tenminste thuis. Daar kan ik vaststellen dat het plakkertje dat ik van Johan had gekregen, heeft losgelaten. Zelf heb ik nog 1 plakkertje in het doosje, dus gebruik ik die om het gaatje deze keer goed dicht te plakken. Buitenband erop, binnenband erin, beetje oppompen, de buitenband overal wat aandrukken zodat de binnenband overal goed komt te zitten en nergens tussenklemt en dan maar bijpompen. En dan merk ik iets vreemds op : de buitenband blijft niet goed zitten. Ik moet in totaal een keer of 4 de binnenband terug volledig aflaten en opnieuw oppompen, omdat de buitenband altijd wel ergens niet in de velg blijft zitten. Uiteindelijk lukt het me wel en zet ik de band op 4 bar en parkeer de AW. Gisteren ben ik er verder niet meer mee weggeweest, pas vanmorgen vroeg had ik hem weer nodig om naar het werk te fietsen. Voor ik vertrok heb ik de band nog eens goed geïnspecteerd en die zat overal nog keurig in de velg, ook de druk was nog prima in orde. Ik dus met een gerust hart vertrokken. Ben ik amper een km of 2 van huis als ik ineens een luide knal hoor en de AW met een ruk naar rechts trekt. Ik gooi meteen alles dicht en als ik helemaal stilsta, zie ik dat de buitenband mooi naast het wiel ligt en de binneband er deels nog in hangt. Bij het ventiel blijkt de binnenband een flinke scheur te vertonen. G****** !!! Afijn, op dat ogenblik regent en het waait verschrikkelijk, maar gelukkig was ik niet op het jaagpad naast het kanaal aan het rijden, anders was ik misschien nog ingevallen ook. Het kan altijd erger, zullen we maar denken ....
Gelukkig heb ik nog één reserve binnenband bij me, die uitgepakt en een klein beetje opgepompt. De buitenband nagekeken, waar ik niks speciaals aan kon bemerken, tot ik die op de velg wilde leggen : hij was te groot ! Wat ik ook probeerde : hij schoof steeds zo over de velg heen ! Ik de AW op z'n kant gelegd en zo geprobeerd van de buitenband op de velg te leggen, maar die bleef nauwelijks zitten. Uiteindelijk met veel geduld de binnen -in de buitenband kunnen leggen en voorzichtig proberen op te pompen, maar bij de minste druk floepte de buitenband van de velg. Wat ik ook probeerde, de band wilde er niet meer op blijven. Ik heb nog geprobeerd van de AW voort te duwen, maar na een paar meter rolde de buitenband opnieuw van de velg .... Djeezus ! Dan bleef er maar 1 ding over, en dat was de AW bij de rechterwielkast met 1 hand optillen en zo terug naar huis stappen. Ik had intussen al -tig keer naar huis gebeld, maar die had het geluid van haar gsm afstaan, dus veel hulp moest ik daarvan ook niet verwachten. Ik heb dus de AW aan de hand voortgesleurd, met een rustpauze om de 40 à 50 stappen, want méér ging echt niet. Toen ik eindelijk thuis was en net de AW in de garage wilde leggen, belde vrouwlief om te vragen of ik had gebeld, of er iets mis was. Ja hallo !!!!!
Ik begrijp nog steeds niet hoe die BA nu ineens te groot voor de velg blijkt te zijn. Noch aan de band, noch aan de velg is iets speciaals te zien. Vreemd ....
Ik ga straks eerst een paar rolletjes anti-leklint halen, een nieuw doosje plakkertjes en een paar nieuwe binnenbandjes. De Big Apples gaan terug af (want ik heb er nu nog maar eentje die past) en de Perfect Moirées er terug op, deze keer mét lint. Maar nu eerst even in de zetel gaan liggen, want mijn rug en linkeronderarm voel ik nu nog steeds ....

Lekke band nr 5 + herfsttocht

Eergisteren avond was het weer zover : ik was richting Dessel gefietst om Johan C tegemoet te rijden die kwam overnachten ivm de herfsttocht en toen we samen terugreden, kreeg ik ondeweg een lekke band. Deze keer voor de verandering niet de linker, maar wel de rechter voorband. Het was een vrij groot gaatje, de band liep vrij snel leeg. Meteen mijn laatste reservebinnenband gelegd en naar huis gereden. Dat was de spreekwoordelijke druppel : thuisgekomen de Perfect Moirées eraf gehaald en meteen vervangen door een setje nieuwe Big Apples. Hoewel het de eerste keer sinds jaren was dat ik onder het fietsen een lekke band kreeg, was dit het 5e lek van de Perfect Moirées op 1730km. Dat is met iets teveel van het goede ! Misschien dat ik deze banden nog ooit ga proberen mét anti-leklint, maar voorlopig speel ik liever op zeker met de Big Apples.
Gisteren was het dan de -verschoven- herfsttocht die hier in Ravels begon. Hoewel het vrijdag pas laat op de avond stopte met regenen, was het zaterdag gelukkig mooi weer. In totaal daagden er 18 deelnemers op, waarvan het merendeel velomobielen (11 stuks in totaal). Zelfs Ymte van Velomobiel.nl was vrijdag helemaal van Dronten komen aanfietsen om op zaterdag mee te rijden , ik vond het een hele eer !
In totaal werd een tocht van iets meer dan 65km gefietst, met 2 keer een ingelaste halte, de stop voor één lekke band niet meegerekend. De route liep deels over Belgisch, deels over Nederlands grondgebied en omdat niemand echt uit de streek afkomstig was, werd de tocht in het algemeen als heel mooi ervaren. Het weer was prima om te fietsen, een beetje kouder dan eerder deze week, maar droog en maar een klein beetje wind. Fotoos van de tocht kun je
hier vinden.

Groepsfoto net voor de start onder de brug in Ravels

Lekke band nr 4 ?

Toen ik vanmorgen na mijn nachtdienst de AW uit de garage op het werk haalde, kon ik vaststellen dat de linkervoorband alweer wat platter stond. Gelukkig heb ik altijd een klein handpompje bij me, waarmee ik de band wat bijpompte en dan naar huis kon rijden.
Thuisgekomen de binnenband er voor de zoveelste keer weer uit gehaald en op zoek gegaan naar een lek. Niks, nergens iets te vinden. De binnenkant van mijn buitenband bekeken (waar dus nog steeds die vinyl tape in kleeft) : ook niks. Nergens een gaatje, of stukjes vuil of zoiets dergelijks te vinden. Dan de binnenband maar wat harder opgepompt en in de regenton gehouden : nog steeds niks, nergens ook maar het kleinste belletje te bespeuren ! Nou ja, hoe kan dat dan toch ??? De binnen -en buitenband dan maar terug op z'n plaats gestoken en op 4 bar gepompt. Na een uurtje of zes, stond de band weer wat platter. Zelfde procédé herhaald, en alweer zonder resultaat. Nou moe ! Ik begon het allemaal een beetje beu te worden en heb uit pure frustatrie maar ineens een nieuwe binnenband gestoken. Die heb ik opnieuw op 4 bar opgepompt en nou ben ik eens benieuwd voor morgenvroeg !
Om nu te gaan zeggen dat de Perfect Moirées niet lekbestendig genoeg zijn, is wat overdreven. Tenslotte heb ik rechts vooraan net dezelfde band liggen en die is nog geen één keer lek gegaan. Maar de linkse .... Dat is nu al de 4e keer in iets van een 1600 km, dat wordt me stilletjes aan iets teveel van het goede .... Ik heb nog een setje Big Apples liggen, ik denk dat ik die maar eens van onder het stof vandaan ga halen ....

Probleem opgelost

De problemen met de claxon zijn gelukkig opgelost. Toen ik eergisteren een vriend van me vertelde wat eraan scheelde, zei die meteen dat het aan de aarding lag (hij kent iets meer van elkentriek dan ikke). Hij stelde voor om een extra draadje te bevestigen tussen de klem van de drukknop en de massa. Omdat we vandaag toch bij mijn schoonouders gingen eten, ben ik met mijn AW gegaan, zij hebben een droge en verwarmde (!) garage. Daar een draadje bijgespannen, dat bovenaan dus tussen de ring van de drukknop geklemd en onderaan de trapbalk de blote draad in een gaatje van de balk bevestigd en voilà : hij toetert weer als vanouds ! Het draadje valt nauwelijks op, want ik heb hem gewoon naast de remkabel die langs de stuurstang naar beneden loopt bevestigd. Helaas was ik de claxon van Velomobiel.nl vergeten mee te nemen, die zal ik morgen eens uitproberen. Hopelijk doet-ie het nu wel en maakt-ie ook wat meer geluid dan mijn huidig exemplaar.
Een ander vervelend geluid is de afgelopen weken ook opgedoken : een tjierpend/piepend geluid, altijd tijdens het trappen. Ik heb de derailleurwieltjes en het grote kettingwiel gesmeerd, maar het geluid is nog steeds niet verdwenen. Ik vermoed dat het de ketting kan zijn, die is nog steeds niet gesmeerd. Ik heb er geen idee van om de hoeveel km die gesmeerd dient te worden, maar ik probeer het zo lang mogelijk uit te stellen, om de ketting niet al te smerig te maken. Ik heb er nu iets van een 1500 km mee gefietst, maar misschien ziet de ketting in een AW meer af omdat die door kettingbuis loopt. Ik kijk het nog even aan, als het niet verbetert, zal het er toch eens van moeten komen, vrees ik.

Toeterproblemen

De laatste weken heb ik wat problemen met de claxon van de AW. De helft van de tijd reageert de claxon niet wanneer ik het knopje op mijn stuur induw. Aanvankelijk dacht ik dat het aan de claxon zelf lag. Ik heb recentelijk de claxon vervangen door eentje van Suzuki. Maar omdat die niet genoeg herrie maakte naar mijn zin, heb ik vorige week een toetertje besteld bij Velomobiel.nl. Hun claxon heeft gaatjes in de bovenkant (die van Suzuki aan de zijkant), mogelijk maakt die meer herrie. Eind vorige week heb ik de claxon van Velomobiel.nl geprobeerd, maar die deed dus helemaal niks. Je hoorde alleen wat geklik als je het knopje induwde. Batterij nagekeken, maar die bleek volledig opgeladen te zijn en de Suzuki claxon deed het wél. Dan het knopje maar eens van de stuurknuppel gehaald om te kijken of daar iets aan mankeerde. Het viel mij op dat er maar één draadje langsheen de stuurknuppel omhoog gaat naar het knopje, als je die induwt komt er een palletje tégen het metaal van de stuurknuppel en zorgt zo voor contact. Daar was dus ook niks mee. Dan maar de bedrading nagekeken, maar ook daar heb ik niks onregelmatigs kunnen vinden. Vreemd allemaal .... Het zou kunnen dat de vochtigheid van de garage waar de AW in wordt gestald voor wat problemen zorgt (de garage is onverwarmd), maar daar wordt hij al járen ingestald en dat heeft nog nooit eerder voor problemen gezorgd. Vervelend is het wel, vooral als je gaat inhalen : als ik nu een keer of 10 het knopje induw, heb ik misschien 1 keer getoeterd. Dat betekent in praktijk flink afremmen en maar hopen dat de claxon het doet. Ik zou echt niet meer weten waar ik nog zou moeten zoeken achter de oorzaak van dit euvel. Ik heb enkele dagen geleden een mailtje hierover naar Velomobiel.nl gestuurd, maar tot op heden nog geen antwoord gehad .... Misschien dat ik een ander soort van drukknopje of schakelaar kan installeren met dubbele draad of zo ....