Sporing ....

Nadat ik de laatste keer het oude kogelkopje had vervangen door het nieuwe, was de sporing nog slechter dan voorheen. Toen ik er 's anderendaags mee naar het werk reed, kon ik nog met moeite 28 km/u op te teller halen en voelde de hele rit aan alsof ik lichtjes bergop aan het rijden was. Gelukkig had ik op het werk wat gereedschap gevonden waarmee ik het nieuwe kopje nog een extra slag naar binnnen toe heb gegeven (toch maar afgaande op gevoel en zicht) zodat ik in totaal 12 volledige slagen heb gemaakt ipv de 11 om het oude te verwijderen. Hoewel het nu een stuk beter is, is de uitlijning nog alles behalve ideaal. Ik ben dan ook bezig om zelf een uitlijnmal te maken, op het internet zijn er gelukkig tal van voorbeelden te vinden, voor iemand met 2 linkerhanden moet het haalbaar zijn (ahum!). Wel vreemd dat het uitlijnen van een velomobiel zo'n omslachtig iets is, je zou toch denken dat constructeurs inmiddels wel een besturingssysteem zouden hebben bedacht dat veel makkelijker te regelen valt .... Doordat de sporing nog steeds niet is wat-ie zou moeten zijn, zijn mijn voorbanden al een flink stuk eerder versleten dan voorzien. Ik kan er voorlopig nog wel mee blijven rijden, dat wel, maar ik zal er zeker niet de km's mee halen die ik met het vorige setje heb gereden .... Afijn, ik bestel volgende week een nieuwe set, dan kan ik weer even verder.

Met de regen van de laatste tijd, erger ik me steeds meer en meer aan het opspattend slijk dat zich aan de zijkant en onderkant nestelt. Alhoewel ik de AW mooier vind zonder spatlappen, ben ik toch weer sterk aan overwegen om er terug lapjes aan te bevestigen. Nu kan ik bijna dagelijks met een natte spons al het zand en slijk van de AW wassen als ik van het werk thuis kom, want als je het laat opdrogen, is het al helemaal een ellende om alles zonder krasjes eraf te krijgen. Ik zou natuuurlijk ook met veel dunnere bandjes kunnen rijden, dat zou waarschijnlijk ook een stuk schelen, maar ik vind die dikke banden wel iets hebben. En ze rijden ook lang niet slecht, dus .... Vanaf maandag hebbik een paar weken verlof, dan moet het er toch eens van komen van een paar dingen af te werken.

Rammel rammel ....

Zoals te verwachten, bleek het gerammel aan het linker voorwiel nog steeds niet te zijn opgelost. Ik was gisteravond nog maar net naar het werk vertrokken of ik hoorde het alweer, vooral als ik aan het freewheelen was (zolang je aan het trappen bent, is het niet hoorbaar). Maar ook als ik over oneffenheden of in putten reed, hoorde/voelde je nog echt een "boenk" van metaal op metaal. Vanmiddag heb ik dan toch maar de knoop doorgehakt, het stoeltje eruit verwijderd en het enige resterende metalen kogelkopje vervangen door zo'n nieuw kunststoffen exemplaar. Al bij al viel de installatie nog mee, al werd er het nodige afgevloekt. De sporing zal nu wel helemaal ontregeld zijn, ook al heb ik nog geprobeerd van zo secuur mogelijk te zijn. Het oude kopje ging er met precies 11 volledige omwentelingen af, dus heb ik het nieuwe er met exact zoveel slagen op gedraaid en vervolgens vastgezet. Maar dat zal niet voldoende blijken, daar kom ik morgen vanzelf achter (ik had geen zin meer om me nadien nog terug om te kleden en een proefritje te gaan maken).

Toen ik het stoeltje uit de AW had gehaald, hebbik ontdekt dat er nog een paar "lekken" zijn : een heel klein beetje rechts vooraan (maar nét niet genoeg om de handdoek nat te maken) en beneden achteraan links. Dat wordt dus nog véél kitten om het water buiten te houden ....

Vanalles wat ....

De laatste weken hoorde ik aan het linkerwiel vanalles "rammelen" als ik de AW liet uitbollen. Hoewel ik dacht alles nagekeken te hebben, kon ik niet echt een boutje vinden dat los stond en kon trillen. Vandaag heb ik dan maar het hele wiel eruit gehaald en kon ik zien dat er intussen al 2 spaken gebroken waren. Heb die ineens maar alletwee vervangen en omdat het wiel er nu helemaal af was alle boutjes van de kogelkopjes nagekeken, maar alles zat nog lekker vast. Hopelijk kwam het gerammel van de kapotte spaken, daar kom ik morgen vanzelf terug achter als ik naar het werk rij.

Ik heb de afgelopen dagen met het nieuwe zeiltje gefietst, omdat ik het eens wilde proberen bij wat koudere temperaturen. Zoals ik al verwachtte, is het wat warmer dan het vorige model, omdat er dus een plastic laag aan de binnenkant zit waar niks doorheen kan. Ik doe er ongeveer een half uurtje over om op het werk te raken en je kon dan inderdaad condens aan de binnenkant zien zitten. Het was nog niet zo erg dat daar echt het water van afdrupte, maar ik kan me voorstellen dat bij langere ritten wel degelijk het geval is. Wat mij betreft niet echt een verbetering, dat nieuwe materiaal. Nu het weer wat natter -en daardoor ook weer minder koud is, heb ik het oude zeiltje er terug op gelegd, want dat nieuwe is me veels te warm. Ook het onderstuk voor aan de onderkant van het trapgat heb ik nog steeds niet terug gemonteerd, omdat ik het nog helemaal niet koud heb. Als het niet harder gaat vriezen, zal ik het misschien niet eens meer nodig hebben, maar wie weet krijgen we nog een échte winter ....
Nu rij ik met een sportonderhemdje met winbrekerlaag en een korte broek en dat is méér dan warm genoeg. Als het vriest draag ik alleen een colletje met borstlap, omdat ik toch nooit lang met het zeiltje volledig gesloten fiets, dat is veels te warm.

Ik merk aan de slijtage van de banden dat de sporing toch nog niet echt op punt staat. Ik schat dat de banden nu iets van een 1500km meegaan en er is al slijtage te zien op het loopvlak. Ik zal ook eens op zoek moeten gaan naar een helling om zo een uitloopproef te doen, misschien dat dat de sporing wat zal optimaliseren. Alleen is er hier in de buurt niet meteen een rustig gelegen helling te vinden. Ik zie me nog niet meteen een uitloopproef doen op de brug van één of andere drukke N-weg ! Nog even zoeken dus !

In Memoriam Wardje

Het is intussen alweer een jaar geleden dat Wardje heen is gegaan en om die reden had Koen van het GL-forum gisteren een herdenkingsrit georganiseerd in Kalmthout. Het weer voorspelde alles behalve veel goeds, wat waarschijnlijk wat mensen heeft doen afzien om mee te komen rijden. Dat ik met de AW mee zou gaan rijden, stond natuurlijk vast, tenslotte was Wardje zelf ook gek van velomobielen.

Gisterochtend iets na 8 uur vertrokken, flinke wind tegen en ook voldoende regen. Op het jaagpad was het dus hard werken, ook al omdat er door de afgewaaide bladeren een soort van smurrie was ontstaan die het rijden niet makkelijker maakte. Maar ik was al blij dat ik wind tegen had om heen te rijden, dat betekende dat ik alleen maar sneller terug zou kunnen fietsen.

Het bleef de hele tijd regenen totdat ik in de buurt van Kapellen kwam, toen hield het op. Op een bepaald moment was er zelfs wat blauwe lucht te zien en heb ik zelfs mijn zonnebril kunnen opzetten. Volgens mij had Wardje toch even een vinger in de pap te brokken hierboven ;-)

Ik kwam als 2e aan bij het station van Heide, waarna de één na de ander kwam opdagen. Een paar velomobielen, ligfietsen en natuurlijk ook een flink aantal bukfietsen (meestal familie/vrienden van Wardje). Bastiaan W. was zelfs helemaal van Nederland komen fietsen om mee te rijden, knap ! Erik was er ook met z'n AW, hij had een zelf gemaakt dakje erop bevestigd dat er redelijk knap uitzag en volgens hem nog effectief was ook (waar ik zelf dan weer mijn bedenkingen bij heb, maar soit). Ik vond het in elk geval goed gevonden en misschien zelfs wel een alternatief voor het (te) dure dakje van Flevobike.

Alternatief dakje

Na een woordje uitleg van Koen die het herdenkingsritje in elkaar had gestoken, werd in groep een tochtje gereden van ongeveer 20km. Het bleef de hele tijd zo goed als droog, we hebben nergens moeten schuilen of wat dan ook. Ik veronderstelde dat we ook langs het graf van Wardje zouden gaan, maar dat bleek niet zo te zijn. Misschien lag dat voor de familie te gevoelig of zo, ik weet het ook niet. Na het tochtje kwamen we terug bij het vertrekpunt aan en konden we een taverne binnen. Daar had de familie van Ward broodjes voor iedereen voorzien, die gingen uiteraard vlot binnen. Het weer nodigde niet echt uit om een fietstocht te maken, er waren dan ook maar 2 kandidaten die na het eten toch nog een tochtje gingen maken, uiteraard 2 velomobielers. De rest bleef lekker binnen zitten.

Omdat ik gisteravond nog weg moest, ben ik op tijd terug vertrokken naar huis. De wind was flink gaan liggen, dus daar ging mijn hoop om een pak sneller over de terugweg te doen. In totaal had ik 120km op de teller toen ik terug thuis was, met een kletsnatte binnenkant van de AW. Dat was volgens mij niet alleen veroorzaakt door de regen, maar ook door condens aan de binnenkant. Zelf was ik gelukkig de hele tijd wél droog, en dat is toch nog het meest aangenaam !

Netjes geparkeerd voor de taverne

Werk in uitvoering ....

Na jarenlang gepalaver is het dan eindelijk toch zover : het Bels Lijntje, een fietspad over een voormalige spoorlijn Van Turnhout naar Tilburg, wordt op Belgisch grondgebied eindelijk van een nieuwe asfaltlaag voorzien. Al jaren was het op veel plaatsen echt een marteling om met je fiets over dit fietspad te rijden, omdat boomwortels overal de asfaltlaag naar boven duwden. Je kon zo met je ogen dicht merken wanneer je in Nederland was, dan hield het gedaver eindelijk op. Met de meeste autowegen is het trouwens net zo, maar dat is weer een ander verhaal ;-).

Sinds een 2-tal weken is het traject afgesloten door verkeerssignalisatie en na 1,5 week van niks doen, zijn de werken dan toch gestart. Op de borden staat aangekondigd dat de werken op 12 december zouden moeten beëindigd zijn, maar daar hebbik zo mijn twijfels over. Zelf maak ik regelmatig gebruik van het Bels Lijntje. Meestal 2 keer per week fiets ik naar Baarle-Nassau om boodschappen te doen (hoofdzakelijk verse halfvolle melk). Dat is maar iets van een 15km van mijn woonplaats, makkelijk te doen dus. Aangezien het vroeger een spoorlijn was, loopt het fietspad praktisch kaarsrecht naar Nederland, alleen in de dorpcentra zelf werd het traject gewijzigd. Het is natuurlijk ook jammer dat het fietspad met regelmaat drukke N-wegen kruist waar je - helaas- als fietser telkens goed uit je doppen moet kijken om over te steken. Maar dat neemt niet weg dat het druk befietst wordt : hoofdzakelijk scholieren en woon/werkverkeer, maar in de zomermaanden vooral fietstoerisme van en naar Nederland. Het is maar te hopen dat het fietspad de 12e december effectief opnieuw wordt opengesteld, de alternatieve route is nu via een drukke N-weg met niet eens een afgescheiden fietspad, niet echt mijn ding.

Hèhè, eindelijk is het dan zover !

Op zoek naar lekkage ....

Binnen in de AW heb ik langs beide kanten een klein handdoekje liggen, op de bodem naast het zitje. Dit voor het geval er water in komt, om te voorkomen dat het overal heengaat. Aan de rechterkant blijft het handdoekje altijd droog als ik door de regen rij, links dus niet. Als ik naar het werk of naar huis rij als het goed nat is, is het doekje met momenten echt goed nat. Tot vandaag heb ik niet kunnen achterhalen waar het water langs naar binnen kwam. In de wielkast zit een vrij groot gaatje waar de kabel van de km-teller naar binnen komt, maar daar heb ik nog nooit water langs weten binnenkomen. Vandaag heb ik eindelijk de AW maar eens onder handen genomen. Eerst het wiel er uit genomen en dan zo goed mogelijk al het zand dat aan de binnenkant zat, eruit verwijderd (zie foto). Dat bleek al een flinke hoop te zijn !
Nadien met een spuitbusje een waterstraal in de binnenkant rondgespoten en dan binnenin gekeken. En jawel hoor : helemaal aan de onderkant, waar de binnenkant van de wielkast tegen de "buik" is bevestigd, blijkt een klein gaatje te zijn. Al het water dat door het wiel in de wielkast wordt geslingerd, komt hierlangs en vloeit zo naar binnen. Geen wonder dat er soms een flinke hoeveelheid water in komt !

Omdat mijn garage onverwarmd is (en dus helaas ook vrij vochtig), zal ik nog moeten wachten tot het een dag of twee droog weer is, zodat de kast helemaal droog is. Dan kan ik het gaatje dicht kitten en kan ik voortaan droog door de nattigheid. Wordt vervolgd.

Een flink hoopje zand van 1 wielkast !