Ssssst .....

Eiglijk zou ik hout moeten vasthouden terwijl ik dit typ, maar dat schrijft zo moeilijk ;-). Feit is dat mijn linkerveerpoot nog steeds lekker stil is en de AW dus weer lekker vrij geruisloos rijdt. Helemaal stil kan natuurlijk niet, maar het enige wat je nu nog hoort tijdens het rijden, is de aandrijving en zo moet het uiteraard ook. Het is weer puur genieten en dat doe ik dan ook weer elke keer. Zeker met deze nazomerse dagen van de afgelopen weken is het zalig fietsen.

Eerder deze week reed ik zoals gewoonlijk weer naar Nederland om verse melk te gaan halen, toen ik ineens voor een afgesloten Bels Lijntje stond. Over een afstand van ongeveer 3km kan je er tot begin oktober niet over rijden omdat ze een uitkijktoren gaan bouwen langs een meertje waar het Bels Lijntje langs loopt. De toren zou 12m hoog worden, ben best wel eens benieuwd wat dat gaat geven. De omleiding loopt voor het grootste deel via een drukke N-weg, op een bepaald stuk is het asfalt zo beroerd slecht dat ik maar meteen de gemeente heb gebeld om hen hiervan in kennis te stellen.

Voor de rest weinig nieuws. Ik zit eiglijk een beetje te wachten tot de 20" versie van de Marathon Supremes in de winkel zullen liggen. Niet dat de Avocets al versleten zijn, maar voor de winter wil ik toch bandjes met iets meer grip op natte ondergrond. Dan kan ik de Avocets ook nog opzij leggen tot volgend jaar, heb ik er nog wat langer plezier van.

Een stuk Bels Lijntje tijdelijk afgesloten ....

Spruitjes' 100 km tocht

Wouter D. van de GL-ers organiseerde gisteren een 100 km tocht. Omdat de tocht vanuit zijn woonplaats vertrok en mijn vrouw ik waren uitgenodigd om te blijven slapen, ben ik vrijdag met de AW naar Erembodegem vertrokken. Aanvankelijk wilde ik tegen de middag pas vertrekken zodat ik tegen de avond daar zou zijn, maar omdat Wouter na de tocht ook nog een BBQ bij hem thuis hield, ben ik 's ochtends al vertrokken om wat te helpen met de voorbereidingen. Het weer zat niet echt mee vrijdag : er waren flinke regenbuien voorspeld en toen ik rond 07.45u in de AW stapte, was het flink grijs, mieserde het een beetje en had ik wind tegen (wat had je anders gedacht ?). In het begin kon ik m'n zeiltje nog in de AW laten zitten, maar dat veranderde toen ik in de buurt van Boom kwam. Daar begon het écht te regenen en moest ik me wel indekken om niet doornat te worden. Een uurtje eerder dan afgesproken was ik aan de brug van Temse en omdat Wouter daar nog niet was, ben ik hem maar verder tegemoet gereden. Even voorbij Mariekerke kruisten wij elkaar (wat vind ik dat toch altijd een maf beeld : een roeifiets in de regen :-p ) en toen bleek dat het de bedoeling was dat we samen het grootste gedeelte van de tocht nog gingen verkennen. Daar had ik niet op gerekend, nog een geluk dat ik even voordien bij een bakker in Niel nog 2 dubbele worstenbroden had gekocht, kon ik toch nog even verder. Toen we uiteindelijk bij hem thuis aankwamen, had ik nét geen 190 km op de teller, dat leek me genoeg voor 1 dag !
Gisteren is dan de tocht -met deze keer maar 1 u vertraging- geweest, met in totaal iets van een 28-tal deelnemers, Wouter voorop en ik helemaal achteraan, waar ik het liefste rij met groepstochten. Het is niet helemaal drooggebleven, maar al bij al mogen we niet klagen. Het grootste deel van de tocht liep over de Scheldedijken, aangenaam fietsen maar niet meer echt nieuw voor mij. We waren pas tegen 20.00u terug en er werd goed gesmikkeld op de BBQ, wat dacht je !
Vandaag dan terug naar huis gefietst en natuurlijk : opnieuw wind tegen ! 140 km lang zitten stoempen tegen de wind, eens goed gevloekt toen de ijsboerderij in de buurt van Zandhoven nog niet open was en blij dat ik terug thuis was. Voor de rest van de dag luie zondag, dat heb ik wel verdiend na al die km's, vinnik zo ....

Wat het gekreun in de veerpoot betreft : ik heb vorige week nog flink wat olie gedruppeld in de linkerveerpoot, tot die bijna "vol" zat. De eerste 120 km van afgelopen vrijdag, heb ik hem niet meer gehoord. Toen begon-ie weer opnieuw te zeuren en dat duurde ongeveer een 20-tal km. Daarna was het weer helemaal stil. Tijdens de tocht gisteren en vandaag terug naar huis heb ik de veerpoot helemaal niet meer gehoord. Zou de oplossing zó simpel kunnen zijn ???

Wat hebben we vandaag op school geleerd ?

Nou ja, op school niet veel, want dat is al héél lang geleden. Maar thuis daarintegen .... Vanmorgen arriveerden de 2 nieuwe kogelkopjes met de post. Toen ik daarstraks thuiskwam, heb ik dus maar meteen het linkerwiel er voor de x-ste keer onderuit gehaald en alle kogelkopjes losgedraaid van de veerpoot. Om vervolgens te kunnen vaststellen dat die nog perfect in orde zijn, alledrie. Gatverdamme ! Nou ja, als het niet de kopjes zijn, zou het dan misschien .... Vervolgens maar eens de veerpoot geprobeerd en jawel hoor : daar ligt het deze keer weer aan ! Nou begrijp ik er niks meer van : beide veerpoten hebben nieuwe glijbuslagers, nieuwe veren en ze zijn allebei nog maar pas ingevet. Maar wéér is het alleen de linkerveerpoot die herrie maakt tijdens het rijden (en alleen maar tijdens het rijden, niet meer tijdens het afdraaien zoals eerder bij de kopjes). Rechts is zo stil als een muisje .... Ik heb nu in de linkerveerpoot een flink aantal druppels olie gedruppeld, hopelijk trekt dat wat goed in of zakt dat diep genoeg door en wordt-ie daardoor wat stiller. Anders zou ik het ook niet meer weten ....

Een beetje vanalles ....

De afgelopen week -zoals gewoonlijk- nog eens over de grens gefietst om verse melk te gaan halen bij Super de Boer. Deze keer regende het, wat op zich geen punt is. Wel heb ik voor de eerste keer een voorwerp gebruikt dat al jaren in de AW ligt maar nog niet eerder uit z'n hoesje was gehaald : een paraplu ! Ik was net de grens met Nederland over toen het zo hard begon te regenen dat ik nog maar nauwelijks kon zien waar ik reed. Bomen om onder te schuilen, waren helemaal niet te zien dus ben ik maar aan de kant gaan staan. Even op de tast de paraplu uit de achterbak gehaald, deze uit z'n hoesje gehaald en opengemaakt. Daarna een minuutje of 5 lekker naar het getik zitten luisteren op het "dakje" boven mijn hoofd. Heb me toen afgevraagd of ik zou willen dat ik op dat ogenblik een echt dakje boven mijn hoofd zou willen, zoals bvb dat van Flevobike. Hmm, misschien wel, maar als het zó hard regent, zie je met zo'n dakje boven je hoofd ook niet veel meer en moet je ook aan de kant. Niet echt dus ....

Toen de neerslag begon te minderen, heb ik de paraplu weer netjes opgevouwen, weggestopt en kon ik verderfietsen. Nu weet ik tenminste dat-ie na al die jaren ongebruikt in de AW te liggen nog wel degelijk waterdicht is ;-)

Ik heb links vooraan opnieuw dat zeurend geluid aan de veerpoot. Niet bij het (af)draaien, maar wel tijdens het rijden. Vermoedelijk is het middenste kogelkopje de oorzaak, want dat was nog niet vervangen. Ik heb er 2 nieuwe besteld in Dronten, pas als die zijn gearriveerd zal ik de hele boel nog maar eens uit elkaar sleutelen en vervangen en is het hopelijk weer een tijdje gedaan. Het enige gekreun dat ik kan verdragen (nou ja ....)is dat van mezelf, als ik moe ben van het fietsen. En zo hoort het ook, nah !