Vanalles wat

De afgelopen weken merkte ik dat het km-tellertje niet altijd werkte, soms wel, dan weer niet. Afgelopen weekend dan toch maar eens het wieldoekje van het linkervoorwiel eraf gehaald om de bedrading na te kijken en jawel hoor : daar lag de oorzaak. De draad is op een bepaald punt tegen de band van het wiel aangekomen en daardoor doorgesleten, zodat je de "blote" draad kunt zien. Omdat ik geen goeie ervaring heb met km-tellerdraad met elkaar te verbinden (van die dunne draadjes binnenin, bah !), heb ik de draad een beetje anders bevestigd zodat deze het wiel niet meer raakt. Waar de buitenkant beschadigd is, heb ik er wat tape rond geplakt en dat blijkt voorlopig te werken.
Toen ik het wieldoekje verwijderde, zag ik ook dat ik 2 kapotte spaken had. Daar had ik tijdens het rijden nog niks van gemerkt, maar gezond is natuurlijk wat anders. Omdat ik zelf geen reservespaken meer had liggen, vlug naar Velomobiel.nl gemaild en die hebben me er opgestuurd. Ik vermoed dat de spaken zo "vlug" zijn gebroken omdat ik de Perfect Moirées op maximale spanning hou, wat maakt dat de AW ook "harder" rijdt vooraan. In elk geval zullen de kapotte spaken binnenkort vervangen worden (nee dank u, daar begin ik zelf niet aan).
De laatste dagen hadden we eindelijk nog eens winterse temperaturen, helaas zat ik begin deze week voor een paar dagen aan de zee (zonder Alleweder), dus heb ik er niet mee in de sneeuw kunnen rijden. Gisterochtend was het - 2° toen ik naar het werk vertrok, dus had ik een extra (mouwloos) overjasje aangetrokken. Voor de rest nog zoals altijd : korte broek en fietstruitje met korte mouwen. Al voordat ik halverwege was heb ik het overjasje uitgetrokken vanwege te warm. Toen ik op het werk aankwam en uitstapte natuurlijk weer de nodige commentaren gekregen van collega's waarvan er enkele als Michelin-mannetjes waren ingepakt. Wat is rijden in een velomobiel dan toch een luxe !!!