Een beetje vanalles ....

Vandaag moest ik even langs de juwelier in Reusel voor m'n hangertje. Sinds ik terug ben van mijn missie in Jordanië, blijkt het zilveren hangertje + ketting niet meer schoon te blijven. Een paar weken geleden waren beiden voor de 2e keer gerodineerd, maar zowel de ketting als de hanger zagen vrij snel weer zwart. Omdat het nog steeds niet wintert, had ik mijn SPD-sandalen aangedaan. Ik was nog maar een paar km op het jaagpad aan het rijden, toen ik bij elke pedaalslag een tik voelde aan mijn rechtersandaal. Bleek mijn sandaag tegen de binnenkant van de wielkast aan te lopen. Vreemd, want ook al zijn de sandalen breder dan mijn andere SPD-schoenen, ze liepen nog nooit tegen de wielkasten. Toen pas viel het mij ook op dat de SPD-pedalen ook niet op hun plaats zaten : ze stonden op het einde van de crankarmen (170 mm) en niet zoals ik gewoon ben, op 155 mm. Nou ja, niet getreurd, even de pedalen losschroeven en verplaatsen en probleem opgelost. Niet dus. Ik bleek mijn steeksleutel 15 thuis te zijn vergeten en met de multitool die ik wel bij me had, kreeg ik geen beweging in de pedalen, hoe hard ik er ook aan sleurde. Ik had geen zin om eerst terug naar huis te rijden dus ben ik maar doorgereden, wat misschien niet zo slim was : eenmaal terug thuis kon ik zien dat er flink stuk uit de zijkant van de zool van mijn sandaal was gesleten. Met het juiste materiaal waren de pedalen in 1-2-3 weer op hun plaats gezet en nu raken mijn sandalen de wielkasten niet meer. Ach ja, weer wat minder gewicht, zullen we maar denken ;-). Het hangertje en de ketting worden nu naar een gespecialeerde firma opgestuurd voor behandeling, ik ben eens benieuwd ...

Het lukte nog eens van een foto te plaatsen, van profiteren dus !

Woensdag of donderdag rijden we opnieuw naar Dronten om het stoeltje te laten aanpassen. Nou ja, niet het stoeltje zelf, maar wel de constructie waarmee het in de AW wordt bevestigd. De zithoek is niet groot genoeg, ik wil meer achterover leunen. Nu voelt het soms aan alsof ik elk moment voorover kan gaan; En ook is er niet genoeg gewicht op het achterwiel. De constructie die de jongens van Velomobiel.nl hebben gemaakt is van aluminium, als je nu de achterkant van de AW optilt weegt-ie bijna niks, vergeleken met voor de "vernieuwing". Het zitje kan nog enkele cm's naar achteren/beneden kantelen, dus daar wordt deze week nog werk van gemaakt.

Wat betreft de bestickering zijn we er -eindelijk- uit. Niet echt origineel, want we vallen terug op vierkanten. Na tal van vormen en ideeën uitgeprobeerd te hebben, hebben we gisteren de AW met witte vierkanten beplakt en hadden zowel vrouwlief (die van begin af aan tégen "oridinaire" vierkanten was) als ik het gevoel van : tja, het valt eiglijk beter mee dan we dachten. En je kan natuurlijk wel blijven zoeken .... Ik heb straks een nachtdienst, morgen kan ik beginnen met de vierkanten uit te gaan snijden.