zaterdag, april 29, 2006

En voor de rest ....

De fietsschoenen van de Lidl zitten vrij comfortabel vergeleken met andere merken, maar ze zijn net iets te breed om ze in de AW te gebruiken : ik zit voortduren met de onderkant tegen de randen van het trapgat. Die zullen dus op de andere fietsen gebruikt worden ....
Gistermorgen was ik al vrij vroeg wakker en was rond 07.30u vertrokken richting Nederland. Bedoeling was om binnendoor naar Eindhoven te fietsen, naar de kampeermarkt. Kaartje meegenomen om zo van het ene dorp naar het andere dorp te fietsen, zo kom je nog eens op plaatsen waar je anders nooit komt. Sommige stukken waren zalig, vooral waar er recentelijk nieuw fietspad was gelegd, andere delen dan weer stukken minder, waar je op kleine klinkerwegen bijna door elkaar vibreerde. Zo had ik na een uurtje fietsen ongeveer net 2 km op zo'n "oud-Hollandse" klinkerweg gereden en kon ik eindelijk een deftig fietspad opdraaien, toen het computertje ineens geen snelheid meer aangaf. En dan weer een tijdje weer wel, en dan weer niet ... Ik heb dan tijdens het rijden even naar mijn linkerwiel gekeken en zag dat het wieldopje alweer verdwenen was. Ik ben dan maar ineens gestopt en uit de AW gekropen, toen zag ik dat zelfs het boutje verdwenen was ! In eerste instantie blij dat het wiel er tijdens het rijden niet was afgedonderd (ik had toen toch al zo'n 2 km gefietst en niet eens altijd rechtdoor), maar daarna ook flink kwaad : ik had eergisteren na het wiel wat bij te regelen de bout flink strak aangedraaid, omdat die in het verleden al een keer was losgekomen. Ook ben ik er heel zeker van dat ik met het plastic wieldopje nergens tegenaan ben gereden, dus tja, hoe verlies je dan zowel je bout als je wieldop ? Losgetrild op die klinkerweg ? En waarom dan altijd het linkerwiel en niet het rechter ? Vreemd allemaal .... Afijn, daar stond ik dan, op de weg tussen Netersel en Casteren met een los wiel. Natuurlijk had ik geen extra boutje bij en met tie-wraps zet je geen wiel zodanig vast dat je er nog mee kunt rijden, dus maar de "hulplijn" gebeld (op zaterdagochtend voor 9u ? ojee !). Dat ging ook niet van een leien dakje, maar een klein uurtje later komt dan toch een klein rood autootje aangereden met een lieve slaapkop achter het stuur, die een heleboel boutjes en rondelletjes bij zich heeft.
Het duurde dus geen 5 minuten vooraleer het linkerwiel weer was vastgezet en ik kon verderrijden. Terug richting thuis, want het was inmiddels te laat geworden om nog verder naar Eindhoven en terug te fietsen.
Moraal van het verhaal ? Ik heb nu 2 (!) extra boutjes met rondelletjes als vaste bagage in de FAW en overweeg nu toch maar om de huidige boutjes met Loctite vast te zetten. Ik ben daar geen grote voorstander van, omdat ik niet weet hoe dikwijls je een geloctite bout nog kunt losmaken. En vermits mijn wielen nog niet 100% zijn uitgelijnd, zullen ze nog wel een paar keer losgemaakt moeten worden. Daar zal ik de komende dagen maar eerst werk van maken ....

1 Comments:

Blogger WFvN said...

Tjonge.... lekker verhaal....

Maar wat betreft dat uitlijnen, je hebt in ieder geval een (licht) toespoor. Wees daar blij mee want door dat toespoor blijven je wielen ook zónder boutjes netjes op de as zitten.

Maar erg vervelend als ze vaker lostrillen.
Dat je je wieldopje verloren bent, is niet zo vreemd, die is er gewoon uit gedrukt door de bout die langzaam naar buiten kwam draaien.

Ik heb trouwens wel een vaag vermoeden waarom juist het linkerwiel los draait. Ik weet niet hoe grote ring je hebt gebruikt tussen het lager van het wiel en de kop van de bout maar als die wat te groot is, kan hij mogelijk mee gaan draaien met het wiel. Dat is een beweging 'linksom' en dus goed om de bout los te draaien. Dit zal vast niet de oorzaak zijn maar het enige logische wat ik kan bedenken.

29 april, 2006 09:19  

Een reactie posten

<< Home