Het sprookje van de lekke band.

Er was eens een 20" binnenband. Niks bijzonders, een gewoon binnenbandje van de Decathlon met een autoventiel. Dat bandje had al menig kilometer op het linkervoorwiel van een Alleweder gedraaid, in verschillende soorten buitenbandjes. Hij was dus helemaal niet meer nieuw en ook vertoonde hij al een 3-tal littekens waarover netjes plakkertjes waren geplakt die hem mooi op druk hielden. Niks mee aan de hand, zou je dus denken. Tot op een dag ....
Op een dag besloot hij dat het genoeg was geweest. Hij vond dat het tijd was om wat lucht uit te blazen en dat deed hij dan ook. Niet tijdens het rijden, want het was best een lieve binnenband. Nee, gewoon tijdens de nacht, wanneer de velomobiel waar hij onder zat netjes in de garage stond. Hij ademde helemaal uit, geen zuchtje lucht had-ie nog van binnen. Oef ....
De fietser van de velomobiel kon de ochtend erna zijn ogen niet geloven : pas een nieuw buitenbandje met slechts een paar honderd km op en nu al een tweede lek ? Pfoe, niet goed bezig ! Maar omdat fietsers nu eenmaal moeten fietsen, werd de velomobiel op een pootje gezet en werden de binnen -en buitenband van de velg gehaald. Hmmm, er zaten al 3 plakkers op het binnenbandje, zou er misschien één van hebben losgelaten ? Nee, dat bleek niet het geval. Dan maar flink oppompen en luisteren waar er ergens een gaatje zit. De fietser pompte het bandje flink groot op, maar hoe hij ook luisterde, hij hoorde of voelde nergens lucht ontsnappen. He, wat vreemd ! Dan maar even de buitenband checken, maar ook daar kon niks bandenvreemds gevonden worden. Niet op of in het loopvlak en al evenmin aan de binnenkant. Hoe kan dat nou ??? Ten einde raad pompte de fietser het binnenbandje zo hard op als hij durfde, nog net niet op knalkapotdruk. Daarna dompelde hij de hele binnenband (nu eerder een dikke ronde worst) helemaal onder in de regenton, dan zouden er wel érgens ergens belletjes uit moéten komen, toch ? Nou, niet dus. Niks, geen belletje, hoe klein dan ook, steeg omhoog naar het wateroppervlak. Nou kon de fietser helemaal niet meer volgen !
Omdat hij absoluut moest fietsen, nam hij een nieuwe binnenband die hij samen met de buitenband op de velg van het wiel monteerde, oppompte en zo weer kon verderrijden. En het oude binnenbandje ? Tja, die zou hij wel een paar dagen laten liggen, dan zou die vanzelf wel leeglopen. Maar nee hoor, niks daarvan ! Dag 1 en 2 gingen voorbij, maar het binnenbandje bleef dezelfde hardgespannen worst. Ook dag 3 en dag 4 kwamen en gingen, maar het binnenbandje bleeft stug volhouden : geen milibaartje druk ontsnapte aan het ding, hij hield lekker nog steeds zijn adem in. En ook de dagen die erna volgden, bleeft het bandje z'n adem inhouden en lekker op druk.
En dat doet-ie nu nog steeds, als een flinke dikke ronde worst ligt hij lekker uitdagend bovenop de regenton en lijkt het wel alsof hij de fietser een beetje uitlacht, elke keer als die met z'n velomobiel mét nieuw binnenbandje de garage in of uitrijdt ....

En de fietser ? Af en toe knijpt hij nog even in de dikke worst die het bandje nog steeds is en schudt dan onbegrijpend z'n hoofd. Hij snapt er niks van .... Maar het oude bandje opnieuw gebruiken, dat durft-ie niet, het vertrouwen is voorgoed verdwenen ....