zaterdag, december 29, 2007

En weer terug ....

Zo, terug van weggeweest ! Eergistermiddag iets voor 12.30u zijn Jonathan en ik samen vertrokken richting Koudhoorn. Ik had van de ANWB fietsatlas kopieën gemaakt en daar de route min of meer op aangeduid. Jonathan reed voorop en ik volgde (om de één of andere reden rij ik altijd het liefst achteraan). De wind was matig, helaas in de rug (ik heb liever wind in de rug op de terugweg) maar dat kun je nu eenmaal niet kiezen. Het was voor mij de eerste keer dat ik met mijn AW reed in beladen toestand. Op zich viel dat best mee, eens op snelheid was het kwestie van die snelheid aan te houden. Alleen als het bergop ging, was het best zwaar trappen.

We waren nog maar net vertrokken of net voor Hilvarenbeek had Jonathan al een lekke band. Hij rijdt vele km's lekvrij met z'n Big Apples, maar net op dat moment dringt er toch een klein stukje glas doorheen. Ik besluit hem te helpen met de binnenband te vervangen om erachter te komen dat de kunststof bandenlichters die ik in de AW heb zitten dikke rommel zijn : één van de kunststof lichters breekt gewoonweg af wanneer ik de BA terug op de velg wil leggen (merk : TACX - waardeloos !). Gelukkig rij ik met anti-leklinten en hoef ik me daar verder geen zorgen over te maken, de rest van onze trip blijven we gelukkig gespaard van enig mankement.

Het volgen van de route ging over het algemeen goed, alleen is het in de grotere steden best een hele opgave om de juiste richting te vinden. Meestal staat er in de rand van een stad wel een fietsbordje met een richting op, maar eenmaal in het centrum zijn die ofwel onbestaande of verdwenen (bordje weg, naakte paal). Gelukkig kom je met vragen stellen ook al een heel eind, dus .... Vooral toen het al donkerde, was het soms een hele opgave om de correcte route te volgen. Vooral na de overzet tussen Culemborg en Wijk aan Duurstee hebben we een aantal extra km's gereden vooraleer we weer op spoor zaten, bovenop de dijk dus flink winderig. Onderweg zijn we één keer gestopt in Leersum om een snelle hap te nuttigen, daarna verdergereden om uiteindelijk rond 22.30u bij Theo van Goor aan te komen. Daar zaten al een 4-tal medevelomobilisten te wachten, die waren van helemaal bovenaan Nederland komen fietsen. Na een korte nacht (ik slaap altijd vreeslijk licht -en bijgevolg weinig op een ander) vertrokken gisterochtend rond 9u bij Theo richting Putten, voor hét grote moment : de Oliebollentocht ! De parking stond al snel vol met velomobielen, een geweldig zicht ! Uitijndelijk zou blijken dat er maar liefst 81 deelnemers zouden zijn ! Eindelijk ook eens mensen in het echt ontmoet (Wilfred, die heel geslepen wachtte tot ik iets uit mijn AW nam vooraleer hij op mij toestapte om zeker te zijn dat ik het was), een paar oude bekende gezien en zelfs een aantal Belgen (jawel !). Daarna de tocht zelf, die was ongeveer iets van een 68 km met een pauze na 2/3 tocht. Na deze pauze vertrokken al verschillende velomobielen huiswaarts, ook Jonathan en ik hebben nog even getwijfeld om hetzelfde te doen, maar uiteindelijk hebben we toch de hele tocht uitgereden en natuurlijk oliebollen gegeten ! Vlak voor vetrek nog een pakje stroopwafels meegegrabbeld (mét toestemming uiteraard) en rond 17u terug richting het zuiden, met wind op kop. Jonathan had zijn bagage al voor de tocht met Jan E. meegegeven, hij is dus ook zonder teruggefietst.

Ook al hadden we de bedoeling om dezelfde reisweg terug te nemen, het pakte iets anders uit. We hadden allebei wat slaaptekort, daardoor -en door de afstanden natuurlijk- ook al een beetje moe en dan moet je nog 180 km terug .... Afijn, hetzelfde principe : Jonathan voorop en ik volgen. Dat bleek ook de meest veilige te zijn : Jonathan heeft kwasi niks reflecterends op zijn AW en zijn achterlicht is ook al nauwelijks zichtbaar .... Je zou denken dat hij dan toch zeker in zijn spiegels zou kijken voor achteropkomend verkeer, maar nee hoor : pas op het allerlaatste moment, als hij de auto hoort aankomen, gaat hij een beetje naar rechts. Ik heb hem onderweg verschillende keren een "suïcidale vm-er" genoemd !

Ook op de terugweg verschillende keren verkeerd gereden, de weg moeten vragen etc, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Deze keer waren we in Culemborg gestopt bij een eetcafé, maar daar bleek de keuken al gesloten te zijn (een eetcafé waarvan de keuken al om 21.00u dicht is ??? Nou moe !). Tosti's konden ze nog wel serveren, dus daar hebben we er maar allebei 2 van gegeten. En dan maar weer verder .... Aan sommige stukken leek maar geen einde te komen, terwijl je ook stukken had van : Oh, zitten we nu al hier ? Tegen dat we in Den Bosch waren, begon Jonathan last van zijn enkel te krijgen. Ons tempo lag toen al wat lager dan op de heenweg (ik geloof dat op de heenweg iets van rond de 24 km/u hadden), maar daar was ik absoluut niet rouwig om, ik heb er ook verschillende keren "doorgezeten". 's Hertogenbosch by night vonnik prachtig : we reden doorheen het centrum rond een uur of 2 in de ochtend, praktisch geen verkeer of je zag dat al van ver aankomen, lekker door een stille stad "scheuren" (spreekwoordelijk bedoeld) heeft toch wel iets !

Het voordeel om niet alleen te rijden is dan dat je niet zo gauw toegeeft om te "verslappen", je trekt je een beetje aan elkaar op. Toen we net de grens in Poppel overkwamen, begon het te regen en tegen dat we om 03.50u in Ravels aankwamen, was het flink aan het gieten. We beseften allebei maar al te goed dat we veel geluk hadden gehad met het weer (er bleek een storm te zijn voorspeld afgelopen nacht, dus .... ). Maar we hebben het toch maar gedaan, met onze Alleweders ! Ik vind persoonlijk dat je toch op z'n minst één keer met je vm naar de Oliebollentocht moet gefietst hebben, dat is dan bij deze gebeurd.

Toen ik deze voormiddag opstond, deden mijn knieën een beetje zeer. Ze zijn duidelijk overbelast, maar dat is natuurlijk mijn eigen schuld (veels te lage trapfrequentie). Gelukkig hebbik wel korte cranks, anders zou de schade veel groter zijn. Al bij al is het dus best wel meegevallen. Of ik deze afstanden met een andere fiets zou hebben gedaan ? Ik denk het niet. Gelet op de weersomstandigheden, kan je geen betere fiets dan een vm hebben. Okee, ik zou er wel eentje willen die 10 kg minder weegt, maar ikzelf zou 10 kg minder ook wel kunnen gebruiken. De XP zou ook wel hebben gekund, zeker kwestie comfort, maar kan niet tippen aan een vm als het aankomt op weersbescherming en snelheid. Ach ja ....

Of ik volgend jaar opnieuw zou meedoen ? Misschien wel, maar ik denk niet dat ik opnieuw heen -en weer zou fietsen, zeker niet voor zo'n afstand. Je verliest er eiglijk best een hoop tijd mee en ik heb al bewezen dat ik het min of meer aankan (de afstanden dus), dus waarom zou ik .... Wat ik ook wel jammer vind is dat we volgens mij prachtige stukken Nederland hebben gefietst waar we geen bal van hebben gezien, omdat het al donker was. Nou ja, we zullen wel zien. Eerst eens afwachten waar het volgend jaar te doen zal zijn en dan zien we wel weer ! Ik vrees alleen dat het weer nóg verder noordwaarts in Nederland zal zijn ...
Fotoos die ik heb getrokken van de tocht, vind je hier


Groepsfoto ( foto van Marcel Vriezekolk )

2 Comments:

Blogger hansp said...

Hoi Allerwedertje, diep respect voor jouw/jullie prestatie afgelopen dagen, beide in een super mooie alleweder deze afstanden afleggen, petje af!!! Ik ben de eigenaar vd alleweder 'zo kan het ook'. Nog niet zo aktief maar dat gaat veranderen na deze toffe, fantastische tocht! Groet Hans P

29 december, 2007 23:28  
Blogger wim harwig said...

Hallo Allewedertje,

Je hebt je alleweder precies gebruikt waarvoor hij ontworpen is !
Lange afstanden door alle soorten weer fietsen. Na een lange afstand denk ik ook vaak; "volgende keer maar met een auto". Maar na een tijdje is er een mooie herinnering in je geheugen dat er voor zorgt dat je wéér je ligfiets gebruikt.
Ik heb ervoor gekozen om de volgende dag tijdens daglicht terug naar Vlissingen te fietsen, waardoor ik windkracht 6 tegen had. Wel droog gelukkig.
De beste ligfietswensen voor 2008 !

Wim.

01 januari, 2008 17:42  

Een reactie posten

<< Home